Vilwakwe

Heb afgelopen woensdag mn laatste dagje al gehad op Vilwakwe, dus het wordt wel eens tijd dat ik jullie iets meer vertel over mn ervaringen daar...

Zoals ik al verteld heb zitten er 280 leerlingen op de school, verdeeld over 7 klassen. Ik heb Madame Askah geassisteerd in Standard 2 en 3, dit zijn in totaal 38 kids in de leeftijd vanaf 8 tot ongeveer 14 jaar. Omdat een van de leraressen met zwangerschapsverlof ging en er leraressen ziek waren, heb ik regelmatig alleen voor de klas gestaan. Dit was af en toe best pittig, maar je leert de kids zo wel ontzettend goed kennen en bouwt vrij snel een hele leuke band met ze op! De kinderen spreken vrij goed Engels en dat maakt het communiceren en daarmee ook het lesgeven een stuk makkelijker, heb echt wel het idee dat ik wat kennis heb kunnen overbrengen. Vorige week hebben alle leerlingen hun examens gemaakt, alle scholen hebben nu zo'n beetjeexamens en sluiten vervolgens voor een aantal weken (in het onderwijs hierhebben ze in april en december vakantie). Vorige week maandag was het de bedoeling dat iedere leerling 50 shilling van thuis meenam om examens te mogen doen. Ik vroeg me wel meteen af hoe het zou gaan als een kind het geld echt niet kon betalen, maar Madame Askah vertelde me dat als zehet geld echt niet hebben, ze wel gewoon examen mogen doen. Alle leerlingen die nog niet betaald hadden, werden maandag naar huis gestuurd om het geld op te halen. Tot 10.00 uur zat ik dus maar met een heel klein klasje en vond dit een goed moment om het klaslokaal op te ruimen. Heb alle muren leeggemaakt, zodat ik ze later kon gaan versieren met knutselwerkjes van de kids. Ben na school wandklokken gaan kopen voor alle klassen, blijf dat toch een leuk cadeau vinden voor school haha. En het was het weer helemaal waard, want wat een blije gezichten toen ik ze dinsdag meebracht! Werd in iedere klas door zowel de leerkracht als de kinderen even enthousiast bedankt en toegejuicht! Woensdag zijn we uiteindelijk gestart met de examens, Standard 1, 2 en 3 werden samengevoegd en Madame Askah en ik hebben deze 3 klassen begeleid tijdens hun examens. Woensdag kregen ze Kiswahili, Engels en Wiskunde en donderdag Science en een combinatie van Social Studies en CRE (Christian Religious Education). Tussendoor hebben we de examens meteen nagekeken (in totaal zo'n 60 examens per vak), dus het waren twee hectische daagjes. Vrijdag zijn we eerst naar de kerk gegaan naast de school, op vrijdagochtend beginnen ze daar altijd. Alle 280 kinderen en leraren zaten bij elkaar en Madame Mary verraste me ineens door te vragen of ik iets wou zeggen tegen iedereen... Echt grappig dat ik het in NL al doodeng vind om een presentatie te geven voor 20 personen en dat ik er nu echt totaal geen moeite mee had! Wat een ander land al niet met je kan doen ;) De rest van de vrijdag bestond uit het teruggeven van de resultaten aan de kids en de resultaten vervolgens verwerken in een schema. We hebben de dag afgesloten met een wedstrijdjes tussen de 3 klassen in gedichten voordragen, liedjes zingen en een soort grappige discussies houden met elkaar (in Kiswahili, dus kon helaas niet meelachen haha). Afgelopen maandagochtend hebben we met knutselspulletjes uit NL voor alle vakken een eigen hoekje gemaakt in het klaslokaal en ik moet zeggen dat de klas er nu echt supervrolijk uitziet met al die gekleurde A4-tjes aan de muur. Alle andere leraren kwamen een beetje jaloers de klas bewonderen ;) 'S middags hebben Madame Askah en ik alle resultaten genoteerd in de rapporten van ieder kind. Was nog ff een werkje, maar daarna was het dan ook wel helemaal klaar. Maandag was een goede combinatie van heel veel creativiteit en een hoop productiviteit! Heb dinsdag heel veel foto's gemaakt met de leraren en de kids en we hebben gerepeteerd voor woensdag. Alle ouders waren uitgenodigd voor woensdag en iedere klas zou dan een gedicht of een liedje voordragen.En woensdag was dus de laatste dag voorde vakantie en daarmee ook mijn laatste dag opVilwakwe. Er waren helaas niet zoveel ouders aanwezig als gehoopt, maar bijna alle kids waren er enalle leraren, dushet was druk genoeg haha! Alex was zo lief om er woensdag ook bij te zijn en nam gelijk de rol van cameraman op zich;) De kinderen hebben eerst liedjes en gedichten voorgedragen en er werd natuurlijk ook bij gedanst. De kinderen vonden het wel grappig om Madame Mary en mij als verrassing mee te laten dansen met een van de liedjes en zo stond ik weer voor een hele hoop mensen te improviseren! Na het optreden werden sommige leerlingen even in het zonnetje gezet vanwege hun goede resultaten of hun goede gedrag in de klas. Ik mocht de klokken nog een keer officieel overhandigen aan een aantal ouders en werd zelf ook in het zonnetje gezet en beloond met een mooie lesso (traditionele omslagdoek). Hierna hebben we met zn allen geluncht en heb ik koekjes uitgedeeld aan alle kinderen, leraren en ouders. Aan het eind van de dag was het toch echt tijd om afscheid te nemen, maar niet voordat er nog een keervoor me werd gezongen en gedanst! Heb toch weer met kippenvel staan luisteren en kijken en blijf het erg bijzonder vinden hoe dankbaar ze hier met je zijn! Heb beloofd in mei nog even op bezoek te gaan, dus hoefde gelukkig nog niet definitief afscheid te nemen. Heb het ongelooflijk leuk gehad daar en ben blij er naast El Roi nog een ervaring op een school in Mombasa bij te hebben :)

Alex heeft woensdag vooral heel veel filmpjes gemaakt, zal proberen deze binnenkort even op mn blog te zetten. Kunnen jullie ook een beetje meegenieten van mn laatste dagje daar...

Hakuna Matata

Afgelopen vrijdag t/m maandag ben ik op safari geweest en ' Hakuna Matata' omschrijft perfect hoe ik me tijdens die dagen heb gevoeld. Daarbij is het natuurlijk ook een liedje uit de Lion King en was het tijdens de safari net alsof ik een rol in die film had ;) Jullie kunnen hieruit denk ik wel opmaken dat de safari helemaal geweldig was! Vrijdagochtend werden we (ik en nog 3 vrijwilligers) om 8.00 uur door Bongo (onze reisleider) opgehaald. Na een rit van zo'n 3 uur kwamen we aan in Tsavo East, het park waar we de eerste 2 dagen verbleven. We hebben voor en na de lunch rondgereden in het park en al meteen 2 dieren van de Big Five gespot: de olifant en de leeuw (helaas alleen wel van veraf). Daarnaast kwamen we giraffen, zebra's, impala's en een paar hele bijzondere vogels tegen. Maar alleen het landschap en de stilte was al zo bijzonder! De eerste nacht verbleven we in een grote tent en die luxe was wel weer even wennen, kreeg bijna een vakantiegevoel haha ;) Zaterdagochtend vertrokken we om 6.30 uur weer voor een rit in het park en kwamen we nr. 3 van de Big Five tegen, de buffel! Na het ontbijt hebben we onze spullen ingepakt en zijn we door het park naar de lodge gereden, waar we de tweede nacht zouden slapen. Dit was alleen nog maar meer luxe dan de nacht ervoor, maar wel erg toeristisch. Ben ik toch niet meer helemaal gewend na mn 'gewone leventje' als mzungu in Mombasa! We hebben zaterdag een giraf en een olifant van heel dichtbij mogen bewonderen en 's avonds met het eten stonden er olifanten bijna naast je tafel, hele mooie ervaring. Zondag hebben we vroeg ontbeten en zijn we om 7.00 met al onze spullen naar Tsavo West vertrokken, in dit park verbleven we de laatste 2 dagen. In dit park waren minder dieren te zijn dan in East, maar WOW...het uitzicht en het landschap! We hebben zondag een stukje rondgewandeld in het park met een gids met geweer (voor het geval er dieren waren die ons als lekker hapje zagen) en hebben daar krokodillen, nijlpaarden en heel veel salamanders gezien. Op de weg terug zagen we een paar giraffen op een weg staan waar je normaal niet hoort te rijden, maar we wilden toch wel erg graag even gaan kijken. Werden we meteen voor gestraft, want het busje kwam vast te zitten in de modder. Gelukkig was er een jeep in de buurt die ons met een kabel kon lostrekken en konden we vrij snel weer verder. Voordat we naar onze laatste verblijfplaats van de safari reden, zijn we nog naar een vulkaan gereden die gelukkig al 100 jaar niet meer actief is. Raar idee dat waar wij rondliepen en reden de grond bedekt is geweest met hete lava! Na de lunch zijn we naar een rhino sanctuary gereden en hoorden we via de radio dat er een zwarte neushoorn gespot was. Alle busjes kwamen natuurlijk als een gek naar de plek gereden, maar helaas voor ons had de neushoorn zich erg goed verstopt. Was toch bijna nr. 4 van de Big Five geweest, maar 3 is volgens mij geen slechte score! Maandag zijn we na het ontbijt en nog een laatste rit door het park naar Mombasa teruggereden. Erg snel gegaan weer, maar wat heb ik ontzettend genoten en ben ik ongelooflijk dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken! Ik kan bijna niet in woorden omschrijven hoe geweldig het was om zo dicht bij zulke indrukwekkende dieren te zijn en de natuur op deze manier te beleven! Ze zeggen dat foto's meer zeggen dan duizend woorden, dus ga mn best doen zo snel mogelijk fotootjes online te zetten....

Naast de safari ben ik vorige week begonnen op Vilwakwe. Ik assisteer Madame Askah in Standard 2 en 3, waar in totaal 38 kinderen in de klas zitten. Omdat het dochtertje van Madame Askah en een lerares ziek waren, heb ik al regelmatig alleen voor de klas gestaan (woensdag zelfs de hele dag). Toch best een uitdaging met 38 kids en twee verschillende klassen, maar volgens mij heb ik het er best goed van afgebracht. Heb geprobeerd alle vakken te geven (Kiswahili met hulp van Gift, zo'n beetje de intelligentste jongen uit de klas) en heb er zelfs een lesje Nederlands ingegooid haha! Het voordeel van alleen voor de klas staan, is wel dat je heel snel een goede band met de kinderen krijgt en dat maakt alles goed! Zal mn verhaal verder niet te lang maken, dus zal volgende keer wat meer vertellen over school...

Nog bedankt voor alle lieve en gezellige mails en reacties tot nu toe, weer erg leuk allemaal!

Jiggers, carnaval en Terrific Tuesday

En dan zit je gewoon alweer anderhalve week inMombasa, tis net of ik helemaal niet ben weggeweest!

Zal eerst maar even vertellen dat het allemaal super gaat tussen Alex en mij, stelletje nieuwsgierige Hollanders hihi! We genieten gewoon van iedere dag en hij laat me een hoop nieuwe dingen zien in Mombasa, dus zo'n privegids heeftzo zn voordelen!

Ik verblijf dit keer ook gewoon weer bij Christine, alleen een ander huis dan de vorige keer. Ze zijn verhuisd naar het huis ernaast, maar lijkt in alle opzichten erg op het 'oude' huis. Het enige verschil is dat het een stuk drukker is, aangezien er naast mij nog 4 vrijwilligers verblijven. Maar zijn allemaal superleuke mensen, dus dat klikte meteen!

Vorige week ben ik lekker druk geweest met van alles en nog wat! Zo ben ikbijvoorbeeld voor het eerst Mombasa uit geweest met de ferry om met Alex mee te gaan naar een basketbaltoernooi. Dat betekende eerst in een matatu naar het centrum, toen een matatu naar de ferry, met de ferry naar de overkant en daar anderhalf uur wachten (Keniaanse tijden he)om met een bus naar het toernooi te gaan. Vervolgens met de bus eerst over een weg vol met belachelijke grotegaten en daarna nog een heel stuk over een zanderige weg vol met kuilen, oftewel de bumpy road zoals ze die noemen. Dus alleen de reis er naar toe was al een avontuur op zich haha! Op de terugreis hebben Alex en ik een boda boda (motor) genomen, je rijdt niet zelf maar zit dan dus achterop bij een chauffeur. Ik vind die ritjes geweldig, maar met een boda boda over de bumpy road is toch niet echt aan te raden. Gelukkig had de chauffeur vrij snel door dat hij iets langzamer moest gaan rijden, aangezien ik zijn armen een paar keer bijna blauw kneep ;) Maar goed, heb het weer overleefd en ben weer een ervaring rijker!

Afgelopen maandag ben ik naar Blessed Camp geweest met Alex, Sheilah en de andere vrijwilligers. Is best een eindje hier vandaan, maar we hadden een grote auto gehuurd, dus het was een erg relaxte reis daar naar toe. Blessed Camp is een dorp met een populatie van ongeveer 76 volwassenen en 100 kinderen. De oudste generatie werd getroffen door lepra, maar zijn nugenezen van de ziekte.Gelukkig komen nieuwe gevallen van lepra niet meer voor in Kenia, maar helaas lijden de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van deze mensen wel onder het stigma. Hierdoor zijn zij verstoten uit de gemeenschap en hebben zij nagenoeg geen toegang tot onderwijs en medische zorg. De vrijwilligers daar houden zich vooral bezig met het assisteren op de school en het verzorgen van de wonden op de voeten van de bewoners. Vooral voor het laatste heb ik erg veel respect gekregen! De bewoners lopen vaak op blote voeten en krijgen regelmatig jiggers (zandluizen) in hun voeten. De vrijwilligers moeten de jiggers er vervolgens uithalen door de huid eromheen los te snijden en de jigger eruit te trekken. Waar de jigger zat, blijft een gat over in de huid die binnen een paar weken vanzelf weer moeten dichtgroeien. Ook kinderen hebben last van jiggers en ik kan me niet eens een beetje voorstellen wat voor pijn ze moeten ondergaan tijdens het verwijderen van de zandluizen. Ik heb geholpen om een meisje vast te houden die schreeuwend en trappend om haar moeder riep, terwijl een vrijwilliger de jigger eruit haalde. En toch komt datzelfde meisje iedere maandag en donderdag weer netjes op het bankje zitten, wachten op haar beurt en wetend wat er komen gaat. Je kunt dus wel zeggen dat het bezoek aan Blessed Camp vrij heftig was, maar ben blij dat ik het project nu zelf heb kunnen bezoeken! Na een bezoekje aan het strand, zijn we teruggereden naar huis. Op de terugweg werden we aangehouden door de politie. De agent vertelde Alex dat hij een bepaalde sticker op zn auto moet hebben om met zoveel blanken te mogen reizen (we waren dan ook wel met 5 mzungu's!). Alex moest zn rijbewijs inleveren en kreeg twee opties:alle blanken in een andere auto terug naar Mombasa of 1000 shilling. We hebben maar voor het laatste gekozen om zo snel mogelijk door te kunnen rijden, maar tis natuurlijk schandalig dat dit soort dingen gewoon maar gebeuren hier! Maar goed, zo werkt het hier nou eenmaal en daar moet ik me dan ook maar bij neerleggen (al kost me dat soms wel wat moeite).

Dinsdag was de laatste dag Carnaval (en mama's verjaardag, hiep hiep hoera) en dat wilde ik toch niet zomaar voorbij laten gaan. Ben daarom met mn schmink en serpentine naar El Roi gegaan om te proberen het carnavalsgevoel beetje over te dragen. Gelukkig vonden de kids vooral het schminken helemaal geweldig en konden ze er geen genoeg van krijgen om zichzelf in de spiegel te bewonderen! Dinsdag is Terrific Tuesday bij een pizzatent hier in Mombasa en het is inmiddels een beetje traditite geworden om daar met zn allen pizza te gaan eten. 'Buy one, get one free' is de slogan op dinsdagavond! Zijn uiteindelijk met zn achten daar gaan eten en was erg gezellig en vooral erg lekker!

Gisteren lekker rustig dagje gehad, al gebeurde er 's avonds nog wel iets bizars. De kip die het gezin hier als huisdier had, is gisteren onthoofd en zie ik vanavond waarschijnlijk op mn bord liggen. De kip was namelijk drie keer ontsnapt en dat was blijkbaar genoeg reden om haar te onthoofden. Dus ik vertel voortaan altijd netjes waar ik naar toe ga als ik de deur uitloop ;)

Vanmorgen ben ik naar het nieuwe vrijwilligerhuis van Doingoood geweest om met Ineke te praten over de nieuwe projecten. Ik begin maandag op Vilwakwe, een school met ongeveer 280 kinderen en veel te weinig leerkrachten. Dus ze kunnen de hulp van vrijwilligers daar goed gebruiken. Ik ga daar vier weken aan de slag als lerares met Engels, wiskunde en nog wat andere vakken. En omdat ik de eerste Nederlandse vrijwilliger op dit project ben, gaik daarom ook observeren en terugkoppelen naar Ineke voor de vrijwilligers die in de toekomst op deze school zullen gaan werken. Ben vandaag al even op de school geweest en ben eigenlijk nu al superenthousiast! Ik werd door zowel de kids als de leerkrachten met open armen ontvangen, dus heb er al helemaal zin in om aan deze nieuwe uitdaging te gaan beginnen!

I'm back!!

Even een korte update vanuit het warme Mombasa...

Mn vlucht hier naar toe verliep dit keer stukken beter, maar het kon natuurlijk bijna niet slechter na de vorige keer haha! Had dit keer een stoel aan het raam en de stoel naast me bleef leeg, dus heb zowaar bijna de hele reis heerlijk liggen slapen :) Kwam dus ook vrij uitgerust op het vliegveld in Mombasa aan, waar Alex en Sheilah me op stonden te wachten. Trouwens pa...het visum kostte gewoon 20 euro, dus dat valt weer mee he! De rit naar huis was nu wel compleet anders, in plaats van alles voor het eerst te zien was het nu meer een feest van herkenning!

Ben gisteren naar El Roi geweest en tot mn verbazing herkende bijna alle kids me nog, dus dat maakte het nog leuker om ze allemaal weer te zien! Ze kregen gisteren voor de eerste keer pap (dit krijgen ze voortaan 's ochtends naast de vertrouwde lunch), vond het wel bijzonder om dat moment te mogen meemaken. En kon de kinderen nu eindelijk in hun uniforms zien!

Ga morgen een bezoekje brengen aan Blessed Camp, een ander project van Doingoood (Marte heeft daar vrijwilligerswerk gedaan). Verder ben ik niet te veel aan het plannen en zie ik allemaal wel hoe het gaat lopen, leef hier weer echt per dag en dat bevalt me goed!

Voor degenen die de dagen al zitten af te tellen... Heel veel plezier met carnavallen! Heb confetti en schmink meegenomen, dus ga er hier ook proberen iets van te maken haha ;) ALAAF!!

Terug naar de matatu's en de ugali :)

Nog maar twee weekjes en dan zit ik weer in het vliegtuig terug naar Mombasa... Heb vorige week mn hepatitis B vaccinatie nog even laten zetten en ben maandag al weer begonnen met mn malariapillen, dus medisch gezien ben ik er al weer helemaal klaar voor haha ;)

Terwijl ik de vorige keer niet wist wat ik moest verwachten toen ik in mn eentje dat toch wel erg grote vliegtuig instapte en nog nooit zo zenuwachtig op het vliegveld heb gezeten, hebben de zenuwen dit keer plaatsgemaakt voor gezonde kriebels! Maar nu ik in december tante ben geworden van een geweldig kereltje en ik natuurlijk iets langer wegblijf daneen maandje, zal het afscheid me dit keer denk ik toch wel iets zwaarder vallen (al stond ik de vorige keer ook gewoon te brullen hoor hihi). En daarbij komt ook nog eens dat ik voor het eerst in mn leven geen carnaval ga vieren (ja ik weet het, het is schokkend)!Maar gelukkig was een collegaatje zo lief om twee cd's met carnavalsmuziek voor me te maken, dus ga eens kijken of ikde polonaise geïntroduceerd kan krijgen in Kenia ;)

Ineke, de oprichtster van Doingoood, is nu zelf ook in Kenia en heb met haar daar afgesproken om te kijken wat ik kan gaan betekenen voor de organisatie in die drie maanden. Ze is op dit moment bezig met het opzetten van nieuwe projecten en hoop dan ook dat ik mn steentje daarin kan bijdragen! Het gevoel dat je krijgt als je iets kan betekenen voor anderen zonder er zelf iets voor terug te willen, is echt geweldig en blijft je voor de rest van je leven bij!

De 27e om 21.25 uur vlieg ik weervanaf Brussel naar Mombasa...Heb ontzettend veel zin om weer te kunnen gaan genieten van de matatu's, de ugali en gewoon het leventje daar!En ikkan niet wachten om me weer zo gelukkig te voelen als ik me daar een maand heb gevoeld!

Hoe gelukkig kan een kind worden van een lunch!

Na mijn indrukwekkende en geweldige tijd in Mombasa en met de kids op El Roi, is me in het bijzonderéén ding toch wel erg opgevallen en me daardoorbijgebleven...Hoe ontzettend gelukkig de kinderen daarzijn metde lunch (iets dat voor ons zo gewoontjes is)! De blije gezichtjes wanneer je zegt dat het tijd is voor de lunch en zien hoe intens tevreden ze vervolgens naar buiten lopen als hun bord leeg is. Het is bijna niet in woorden te omschrijven wat voor gevoel je zelf krijgt als je dat ziet gebeuren, maar ik werd er iedere dag weer door geraakt! Omdat ik heb gezien hoe belangrijk deze lunch voor de kinderen is, zou ik niks liever willen dan dat de stichting dit nog jaren voor ze kan realiseren. En dat kan, als wij allemaal een beetje meehelpen!

Doingoood schrijft er het volgende over op hun website:

Doordat er geen schoolgeld betaald wordt, is er geen geld om tussen de middag een lunch te serveren. Het gevolg hiervan is dat sommige kinderen daardoor geen enkele maaltijd op een dag krijgen. Totdat de mogelijkheden voor hetvertrekken van een lunch gerealiseerd zijn, zullen de schooltijden van 08.00 tot 12.30 uur zijn. Wanneer er lunch geserveerd wordt, zal er tot 16.00 uur les gegeven kunnen worden. Op die manier hebben de kinderen tenminste 1 voedzame maaltijd per dag. Een ander voordeel is, dat de kinderen daardoor ook in de middag lessen kunnen volgen. Op die manier sla je 2 vliegen in 1 klap dus!
Om het voedsel programma op te starten hebben we een aantal grotere, eenmalige donaties geworven. Voor de continuïteit van dit programma is onze doelstelling om vaste, maandelijkse sponsors te werven.
Voor een bedrag van € 15,00 per maand kan 1 kind de hele maand eten. Er wordt dan in de ochtend voedzame pap (porridge) en in de middag een warme maaltijd geserveerd. Wij stellen uw maandelijkse sponsoring zeer op prijs!

Stichting Doingoood foundation
Rabobank 1421.16.300 te Nieuw Vennep

Voor meer informatie, zie de websites van Doingoood:

http://www.dgfoundation.nl

http://www.vrijwilligerswerk-afrika.nl

Terug naar Mombasa

Ben nu alweer bijna een maandje terug uit Kenia...

Het afscheid nemen van mn familie daar en vervolgens het laatste moment op het vliegveld, vielen me nog veel zwaarder dan ik al had verwacht. Natuurlijk vond ik het leuk om iedereen hier weer te gaan zien, maar vond het zo moeilijk om mn leventje daar af te sluiten en alle lieve mensen daar achter te laten. Eenmaal aangekomen in Brussel, werd ik opgewacht door mn lieve ouders en door heel veel kou en sneeuw haha! Dus dat was gelijk weer even goed wennen aan het Nederlandse klimaat, scheelde ongeveer zo'n 40 graden met Mombasa! De eerste twee weken in NL waren ontzettend raar (Marte had me daar al voor gewaarschuwd), het was net alsof ik een jaar was weggeweest. Zo'n reis maakt toch nog een veel diepere indruk op je dan je je van te voren kunt voorstellen!

Inmiddels ben ik weer helemaal gewend hier, maar kan mn leventje in Mombasa nog niet echt loslaten. Daarom heb ik ook besloten, zoals de meesten al wel gehoord hebben, om eind februari weer terug te gaan! Maar dan voor drie maanden, want zo'n maandje is gewoon veel te kort! Op 27 februari vlieg ik weer vanuit Brussel naar Mombasa om me daar nog verder in te kunnen zetten voor deprojecten en weer wat tijd door te brengen met mn familie en vrienden daar.Kan me dit keer wat beter voorbereiden, dus heb vast een taalgids Swahili en de Lonely Planet van Kenia aangeschaft...mn huiswerk voor de komende twee maanden ;) Dus heb nog genoeg te doen de komende weken!

Inmiddels hebben de kids op school met kerst allemaal hun eigen uniform en bijpassende schoenen gekregen! 'Mama' was zo lief om me wat foto's toe te sturen, zodat ik ze ook even kon bewonderen in hun nieuwe outfits!

Tijd om afscheid te nemen...

En dan moet je ineens alweer beginnen aan het schrijven van je laatste verhaal vanuit het geweldige Mombasa...

Ben de afgelopen week vooral veel de deur uit geweest...lekker in cafeetjes gezeten 's avonds en gisteravond nog ff goed op stap geweest! En donderdagavond hebben we Sinterklaas gevierd met de familie en zo Nederlands mogelijk voor ze gekookt. We hadden gekozen voor gebakken aardappeltjes, sugar snaps, worstjes, een salade en als toetje een zelfgemaakte appeltaart.Zehebben allemaal echt ontzettend zitten genieten vanhet eten en vooral de salade viel erg goed in de smaak! We hadden voor iedereen een persoonlijk cadeautje uitgekozen en aan de blije gezichten te zien, hadden we de goede cadeautjes gekocht! Aan het eind van de avond kregen we van Peter en Nancy nog een aantal tradtionele souvenirs, echt zo lief dat ze dat voor ons gedaan hadden! Een beter afscheidsfeestje hadden we niet kunnen hebben!

En natuurlijk mn laatste week op school gehad... Toen ik vrijdagochtend op school aankwam, hing de hele school vol met afscheidskaarten met daarop de meest lieve en dankbare teksten! Toen ik vervolgens de klas inliep, zat iedereen al op me te wachten. De kids hadden met mama allerlei knutselwerkjes voor me gemaakt en ik kreeg van mama ook een diploma uitgereikt namens Doingoood. Alsof dat allemaal nog niet genoeg was, hadden ze ook een aantal liedjes ingestudeerd ('We wish you a merry christmas en 'Goodbye Saiola'). Echt geweldig dat ze er zo veel werk van hadden gemaakt! Ze konden niet genoeg benadrukken hoe dankbaar ze zijn, terwijl ik juist degene ben die zodankbaar is voor dezeunieke en supermooieervaring! Had het vrijdag toch ook wel erg moeilijk met afscheid nemen van de kids. Er waren een aantal oudere kinderen die echt een uur hebben zitten huilen en er was een meisje die naar me toe kwam, mn hand vastpakte en zei: "No home!" Natuurlijk kon ik het toen ook niet meer droog houden. Het was al met al een bijzondere, maar ook erg emotionele laatste dag met alle kids en hoop echt dat ik in de toekomst nog eens terug kan komen om die lieve koppies nog eens te zien!

Echt niet te geloven hoe snel de vier weken voorbij zijn gevlogen... Het lijkt nog gister dat ik hier aankwam en nu vlieg ik overmorgen al weer terug naar mn eigen landje. Ik kan toch wel zeggen dat dit de beste ervaring is geweest in mijn 26-jarig leventje en dat ik met heel veel plezier en dankbaarheid zal terugkijken op mijn tijd in Mombasa! Zie er ontzettend tegenop om afscheid te moeten gaan nemen van mn familie, ik zal nooit vergeten hoe ik dankzij hen de beste tijd van mn leven heb gehad!

Iedereen bedankt voor alle lieve en leuke reacties vanuit Nederlandop mn verhalen en wie weet tot een volgende reisblog...