En dan moet je ineens alweer beginnen aan het schrijven van je laatste verhaal vanuit het geweldige Mombasa...

Ben de afgelopen week vooral veel de deur uit geweest...lekker in cafeetjes gezeten 's avonds en gisteravond nog ff goed op stap geweest! En donderdagavond hebben we Sinterklaas gevierd met de familie en zo Nederlands mogelijk voor ze gekookt. We hadden gekozen voor gebakken aardappeltjes, sugar snaps, worstjes, een salade en als toetje een zelfgemaakte appeltaart.Zehebben allemaal echt ontzettend zitten genieten vanhet eten en vooral de salade viel erg goed in de smaak! We hadden voor iedereen een persoonlijk cadeautje uitgekozen en aan de blije gezichten te zien, hadden we de goede cadeautjes gekocht! Aan het eind van de avond kregen we van Peter en Nancy nog een aantal tradtionele souvenirs, echt zo lief dat ze dat voor ons gedaan hadden! Een beter afscheidsfeestje hadden we niet kunnen hebben!

En natuurlijk mn laatste week op school gehad... Toen ik vrijdagochtend op school aankwam, hing de hele school vol met afscheidskaarten met daarop de meest lieve en dankbare teksten! Toen ik vervolgens de klas inliep, zat iedereen al op me te wachten. De kids hadden met mama allerlei knutselwerkjes voor me gemaakt en ik kreeg van mama ook een diploma uitgereikt namens Doingoood. Alsof dat allemaal nog niet genoeg was, hadden ze ook een aantal liedjes ingestudeerd ('We wish you a merry christmas en 'Goodbye Saiola'). Echt geweldig dat ze er zo veel werk van hadden gemaakt! Ze konden niet genoeg benadrukken hoe dankbaar ze zijn, terwijl ik juist degene ben die zodankbaar is voor dezeunieke en supermooieervaring! Had het vrijdag toch ook wel erg moeilijk met afscheid nemen van de kids. Er waren een aantal oudere kinderen die echt een uur hebben zitten huilen en er was een meisje die naar me toe kwam, mn hand vastpakte en zei: "No home!" Natuurlijk kon ik het toen ook niet meer droog houden. Het was al met al een bijzondere, maar ook erg emotionele laatste dag met alle kids en hoop echt dat ik in de toekomst nog eens terug kan komen om die lieve koppies nog eens te zien!

Echt niet te geloven hoe snel de vier weken voorbij zijn gevlogen... Het lijkt nog gister dat ik hier aankwam en nu vlieg ik overmorgen al weer terug naar mn eigen landje. Ik kan toch wel zeggen dat dit de beste ervaring is geweest in mijn 26-jarig leventje en dat ik met heel veel plezier en dankbaarheid zal terugkijken op mijn tijd in Mombasa! Zie er ontzettend tegenop om afscheid te moeten gaan nemen van mn familie, ik zal nooit vergeten hoe ik dankzij hen de beste tijd van mn leven heb gehad!

Iedereen bedankt voor alle lieve en leuke reacties vanuit Nederlandop mn verhalen en wie weet tot een volgende reisblog...