saiola.reismee.nl

See you later Mombasa!

Alweer mn laatste verhaaltje vanuit Kenia...

Donderdag hebben we nog een ochtendje strand gedaan en’s avonds gekookt voor iedereen in huis om ze te bedanken voor de goede zorgen! Blijft toch een hele uitdaging om met maar een half werkend fornuis en in de hitte hier voor 9 mensen te koken, maar het is uiteindelijk gelukt en iedereen heeft lekker gegeten! Donderdag is mn beste vriendinnetje bevallen van haar dochtertje! Dan ben je ineens wel heel ver weg, maar we gaan de kleine snel bewonderen als we terug zijn :)

Donderdagnacht heeft het echt bizar hard geregend! Het heeft de laatste week sowieso best veel geregend. Achteraf is juni toch niet de beste maand om hier te zijn. Als ik regen wil, kan ik ook gewoon in Nederland blijven natuurlijk! Maar we hebben toch ook de zon nog best vaak gezien en de temperatuur is wel beter vol te houden zo, dus we mogen niet klagen! Maar met al die regen verbaast het verkeer me hier nog meer dan normaal, echt respect dat mensen in die chaos nog fatsoenlijk kunnen rijden! We gingen vrijdag met een tuk tuk op pad nadat het dus ‘s nachts zo hard had geregend. Er stond een file en de tuk tuk driver besloot de file te gaan omzeilen via de zijkant. Een soort vluchtstrook zeg maar, maar dat is hier dan meer een stoep met zand, enorme kuilen en nu dan ook plassen waar je bijna in kunt zwemmen. Het was een erg hobbelig ritje zullen we maar zeggen. En mooiste was nog dat mn meisje, die overdag nooit slaapt, juist met al dit gehobbel lekker bij papa op schoot zat te slapen!

Zaterdagavond stond een avondje stappen op de planning, maar dat werd een nacht in het ziekenhuis. Mn moppie was ‘s avonds met haar oom aan het spelen, haar grote vriend hier, en hij tilde haar aan haar polsen omhoog waarna ze enorm begon te huilen en haar linkerarm niet meer wilde bewegen. We wilden het even aankijken en hebben haar op tijd op bed gelegd. Maar na een paar uur draaien, steeds wakker worden en huilen, besloten we rond 00.30 uur toch maar naar het ziekenhuis te gaan. De arts in het eerste ziekenhuis raadde ons aan röntgenfoto’s te gaan laten maken in het ziekenhuis verder op. Ze wilde wel alvast medicijnen geven, maar dat heb ik maar even afgeslagen. Ze geven hier nogal snel meteen medicijnen, maar ik wilde eerst even kijken wat er aan de hand was. In het tweede ziekenhuis, een erg mooi en nieuw ziekenhuis trouwens met enorm vriendelijk personeel, moesten we eerst 17 euro betalen en werden vervolgens de foto’s gemaakt. De radioloog werd uit bed gebeld om de foto’s te beoordelen, maar gelukkig gelukkig geen breuk te zien! Na haar gebroken been vorig jaar zag ik de bui alweer hangen...toch niet weer hè! Maar gelukkig dus niks gebroken! Na weer 10 euro betaald te hebben, kregen we nog een consult bij de arts. Hij vermoedde dat de ligamenten (weer een nieuw woord geleerd) in de pols opgerekt/licht beschadigd waren. Hij gaf een Ibuprofen drankje mee (5 euro) en daarmee zou het snel beter moeten gaan. Dus na 2 uur en ongeveer 30 euro stonden we weer buiten met een oranje drankje en de röntgenfoto van haar linkerarm.

De volgende dag ging het meteen al stukken beter, waar zo’n oranje drankje al niet goed voor is! Na alle regen van de dagen ervoor en de ziekenhuiservaring vonden we dat we wel een leuke dag verdiend hadden en zijn we lekker gaan zwemmen en lunchen bij een hotel. Mn moppie leek steeds minder last te hebben en kwam na een paar uur zwaaiend met haar arm naar me toe gerend: “Mijn au is helemaal over!”

Maandag zijn met nog z’n allen naar haar tante, oom en neefjes geweest. Kon ze ook een keer met de ferry, blijft toch indrukwekkend die boten helemaal volgepropt met vooral voetgangers en auto’s. We zijn meegeweest naar de school van haar neefjes, omdat ze hun verjaardagen vierden. Hier brengen papa en mama een taart in de klas, er wordt door iedereen gezongen en de jarige job krijgt taart op zn gezicht gesmeerd. Leuk om een keer meegemaakt te hebben!

En vandaag dan onze laatste dag alweer hier. Ik ben vanochtend nog even naar Vilwakwe gegaan, een van de scholen waar ik in 2011 vrijwilligerswerk heb gedaan. Al het speelgoed waar mn meisje hier in Kenia mee gespeeld heeft, hebben we aan de kids daar gegeven. En wat waren ze weer enorm blij en dankbaar! Die glimlachen op de gezichten van die kids, daar doe je het voor! ‘S middags zijn we saampjes nog naar een crocodile farm geweest, kon ze eindelijk ook een babykrokodil vasthouden die ze bij mama op de foto’s had gezien van toen ik er in 2010 was. Als afsluiting van ons laatste dagje nog een ijsje en een mangosapje en toen zat het erop! Vannacht om 4.20 uur vliegen we naar Nairobi, en vanuit daar om 7.55 naar Amsterdam.

Ik vind het geweldig dat mn moppie nu bijna alles gezien en gedaan heeft wat ik ook heb meegemaakt in mn eerdere bezoekjes aan Kenia! Behalve een ritje op een boda boda (motor met chauffeur) en een nachtje dansen in een Keniaanse club dan ;) En wat hebben we nou het meeste gemist?! Mn meisje haar pop en boekjes, en mama een warme douche en een boterham met kaas! Ik weet in ieder geval zeker, ook nu ik gezien heb dat mn moppie het hier zo leuk heeft, dat ik niet weer 5 jaar ga wachten voor we hier terug komen! Dus...see you later Mombasa!!

Reacties

Reacties

Mama...?

Nee, dat gaat geen 5 jaar duren...
Fijn om te lezen, dat Lexi veel heeft meegekregen van haar 'vaderland'...
Wordt vervolgd en dank voor het delen ?!!!

Saskia

Prachtige verhalen! Mooi dat je dit met ons wilt delen.
Goede en veilige reis terug!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood